7 marca 2020 w roli Mari de Buenos Aires po raz pierwszy wystąpiła Alicja Węgorzewska.

 

Muzyka: Astor Piazzolla
Libretto: Horacio Ferrer
Kierownictwo muzyczne: Hadrian Tabęcki
Reżyseria: Michał Znaniecki
Scenografia: Luigi Scoglio
Kostiumy: Magdalena Dąbrowska
Choreografia: Inga Pilchowska
Światła: Darek Albrycht
Projekcje: Karolina Jacewicz

El Duende:
Marek Kaliszuk
Darek Niebudek
María, La Sombra de María:
Alicja Węgorzewska
Gosha Kowalinska
La Voz de un Payador / Una Voz de Ese Domingo:
Mikołaj Adamczak (Tre Voci)
Hubert Stolarski
Porteño Gorrión con Sueño / Analista Primero:
Miłosz Gałaj (Tre Voci)
Andres Martorell
Ladrón Antiguo Mayor:
Wojtek Soko Sokolnicki (Tre Voci)
Paweł Strymiński

TANGO ATTACK
Grzegorz Bożewicz – bandoneon
Piotr Malicki – gitary
Hadrian Filip Tabęcki – fortepian
oraz:
Karolina Nowotczyńska – skrzypce
Anna Konrad – skrzypce
Justyna Poprawska – altówka
Izabela Buchowska – wiolonczela
Jan Hutek – kontrabas
Marcin Kamiński – flet
Marta Maślanka – instrumenty perkusyjne
Piotr Maślanka – perkusja

Jeśli szukać tego najbardziej szczególnego dzieła w dorobku ojca Tango Nuevo – Astora Piazzolli – pozycji, która w sposób jednoznaczny ugruntowałaby jego niekwestionowane miejsce w poczcie największych indywidualności muzyki XX wieku, to bezspornie jest nim „Maria de Buenos Aires”. Jedni nazywają ją operą złożoną z tang i milong, utrzymaną w głównym nurcie Tango Nuevo, inni – operetką, rozpisaną na ludzkie emocje, pasje, słabości i miłość, opartą na frazach zakazanego, brudnego tańca. Sam Piazzolla mówił, że tytułowa Maria jest personifikacją Buenos Aires – miasta pięknego, ale kryjącego w sobie również mroczne, nieznane zaułki.

Tango Nuevo to muzyka, którą krytycy definiują w sposób dosyć barwny. Samego Piazzollę czynią kimś, kto tango – taniec zakazany, brudny, aż kipiący od erotyzmu – z portowych zamtuzów wyprowadził na filharmoniczne salony. Z dziełem tym mierzyli się wybitni skrzypkowie i mistrzowie bandoneonu. Sam Gidon Kremer, którego rejestracja płytowa „Maria de Buenos Aires” to interpretacja wzorcowa, mówił: „To muzyka ‎pełna wirtuozerii, emocji i głębi, tak typowych dla dzieł innego mistrza, Nicolo Paganiniego. Bije z niej romantyzm i determinacja, uczucia tak silne, ‎że potrafią pchnąć do zbrodni”.

Za sceniczną oprawę spektaklu odpowiada Michał Znaniecki (reżyseria) i Luigi Scoglio (scenografia), czyli tandem świetnie znany melomanom. Kierownictwo muzyczne sprawuje Hadrian Tabęcki, wybitny znawca muzyki tango nuevo. Choreografię stworzyła Inga Pilchowska, a za brzmienie arcydzieła Piazzolli odpowiedzialny jest zespół Tango Attack – formacja specjalizująca się we wszystkich stylach tanga.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *