Lukrecja w operze Benjamina Brittena „Gwałt na Lukrecji” to jedna z najbardziej przejmujących ról, jakie dane mi było kreować. To postać symboliczna – kobieta czysta, silna i tragiczna zarazem, której historia łączy w sobie dramat jednostki i los całego społeczeństwa. Gwałt, którego ofiarą pada, a następnie jej samobójstwo, stają się nie tylko osobistym dramatem, lecz także aktem politycznym – początkiem buntu i przemiany świata.
Tę rolę wykonywałam w dwóch zupełnie różnych inscenizacjach. W Operze Krakowskiej była to klasyczna, ascetyczna realizacja, skupiona na wewnętrznej tragedii i duchowym wymiarze postaci. Natomiast w Operze Bałtyckiej w Gdańsku powstała nowoczesna interpretacja – odważna, z nowym spojrzeniem na relacje męskości i kobiecości, na mechanizmy przemocy i władzy.
Wersję gdańską śpiewałam również na Węgrzech, na festiwalu, gdzie spektakl został zarejestrowany i transmitowany przez telewizję Mezzo. To doświadczenie było dla mnie wyjątkowe – możliwość ukazania tej niezwykle intymnej, bolesnej historii na międzynarodowej scenie była ogromnym przeżyciem artystycznym.
Rola Lukrecji stała się dla mnie także inspiracją naukową – na jej podstawie napisałam pracę doktorską, poświęconą symbolice postaci i przemianie znaczenia kobiecości w dziele Brittena. To rola, która łączy teatr, muzykę i psychologię, prowadząc artystkę w głąb emocji, z których już nie wychodzi się taka sama.
Alicja Węgorzewska
